Dankbaarheid
Afgelopen week hebben we mijn “schoonvader” met een grote schare dierbaren naar zijn graf begeleid. Het was een proces van maanden, waarin hij fysiek steeds minder kon.
De laatste maanden was ik met enige regelmaat samen met mijn geliefde bij hem. Wat mij vaak opviel was dat het contact met hem eenvoudiger werd, intiemer en dichterbij. Er veranderde veel in het oog met de dood. Dat wat niet meer essentieel was verdween voor een groot deel naar de achtergrond. Wat mij trof was hoe hij sprak over dankbaarheid en het aanwezige “niet-weten” in deze periode van zijn leven. Hij omschreef deze dankbaarheid als een dankbaarheid die IS, zonder aanwijsbare aanleiding. Die dankbaarheid was voelbaar als ik zijn hand vasthield of als ik erbij was als hij een kind of kleinkind een knuffel gaf of een liefdevolle blik.
Natuurlijk waren er ‘zaken’ waar hij zich ‘zorgen’ over maakte, soms triviale. Maar hoe hij zich overgaf en werkelijk niet veel verder vooruit keek dan het nu, raakte me. Mij overviel zo nu en dan het diepe besef dat we “het” uiteindelijk echt niet weten. NU is het enige moment dan we hebben, hoe cliché dat ook klinkt. Zo dichtbij zijn bij iemand die strevende is, raakte in mij de diepe waarheid daarvan. Het ontroert me en vervult ook mij met dankbaarheid voor de kostbaarheid van ons bestaan. Met alle kwetsbaarheid en gevoelens die daarin voelbaar zijn.
En wat betekent de dans daarin?
Voor mij is de dans een mogelijkheid, keer op keer, om hier en nu het leven te belichamen. Het leven wat straalt en uitbundig is. Maar ook het leven wat pijn doet, wat woede en frustratie kent. In de dans is er alleen maar NU. Te midden van gedachtes en afleidingen kan ons lichaam een anker zijn. Probeer maar eens aan iets anders denken terwijl je jouw aandacht bij de fysieke sensaties houd. Ken je dat gevoel dat je helemaal verdwijnt in boze gedachten als je boos of verdrietig bent? Of dat je gedachten dan met je op de loop gaan als je super blij bent?
Heartbeat level
In 5Rhythms is het Heartbeat-level het landschap waarin we onderzoeken hoe energie van emoties ons beweegt. Hoe beweegt jouw angst, jouw woede, verdriet, plezier of compassie jou? Gevoelens en energie, hier en nu, in ons lijf. Dit onderzoek geeft ons handvatten hoe we aanwezig kunnen blijven in het hier en nu. Ook als we geraakt zijn, woedend of juist extatisch. En ook op die momenten dat we geneigd zijn te gaan denken. in plaats van te voelen. We vinden mogelijkheden tot een authentieke expressie in de situatie, zoals die hier en nu is.
Dankbaarheid
Een geleefd leven, doorleefde pijn, genoten plezier, uitgedrukte woede leiden tot dankbaarheid en mededogen, voor onszelf en voor anderen. Dankbaarheid, als we kunnen zijn wie we ten diepste zijn. Dankbaar met de regenboog van mogelijkheden die we zijn en hebben, elk moment weer. Ik gun mezelf de dankbaarheid voor een goed geleefd leven, met alles erop en eraan. En dansen helpt me dit leven ten volle te leven. En jij?
