Als dansen een metafoor is voor het leven, jouw leven;
Hoeveel vrijheid gun jij jezelf om daarin te experimenteren?

En nog belangrijker hoeveel vrijheid zou je willen, als je danst, maar ook in jouw leven?
Zou jij je daarin vrijer willen voelen?

Dan bedoel ik heel letterlijk: Naar welke vrijheid verlang jij? Waar zit die vrijheid voor jou in?
Gaat het over zelfexpressie?
Of gaat het juist over je vrij voelen in contact?
Of gaat het erover om je verlangens te volgen en doen wat je wil?
Gaat het erom dat je op verschillende manieren kan verhouden tot jezelf of tot anderen?
Is dat vrijheid voor jou? Of nog iets heel anders?

Of hou jij er juist van om je om te zijn zoals je bent? Misschien is dat wel: “dit ben ik en zo ben ik nu eenmaal.”
Is dat voor jou vrijheid?
Of verlang je naar om jezelf te kunnen verrassen; naar dat je opeens tevoorschijn komt op een manier die je niet van jezelf kent.

Wat ik me regelmatig afvraag is: Wat is nu eigenlijk authenticiteit, wanneer zijn we authentiek?
Is het dat we steeds op dezelfde (misschien voorspelbare) manier reageren op situaties, dat we ons niets aantrekken van anderen en ‘gewoon’ ons ding doen.

Of is het juist dat we op elke situatie een passende reactie hebben, een reactie die dialoog is tussen de situatie en dat wat in onszelf wakker wordt als we in de situatie zijn.

Voor mij voelt vrijheid meer als dat laatste, ik ervaar dat als een spontane en vrije manier van zijn. Dat ik me vrij voel om tevoorschijn te komen op een manier die past bij mij op een specifiek moment.

Bovenal: los van deze vraag, ervaar ik dansen als een manier waarop ik mijn vrijheid kan vergroten, verbreden en verdiepen. Dansen geeft me de mogelijkheid om te ervaren hoe het is om mijn keurslijf losser te maken en er soms uit te breken. Als een manier om mijn eigenheid te ontdekken door te bewegen. En, doordat ik die vrijheid ken van de dansvloer, weet ik hoe die vrijheid voelt, hoe die proeft.

Het lukt het me steeds vaker om die vrijheid mee te nemen de dansvloer af, de rest van mijn leven in. Dat is heerlijk!

Ik kan regelmatig op een zelfde manier, soms ineffectieve manier, reageren op situaties of op mensen.
Meestal word ik daar niet heel blij van. Mijn verlangen naar vrijheid is diep en groot en ik ervaar voorspelbaarheid soms als een pijnlijk keurslijf.

Dansen geeft mij letterlijk vrijheid en een grote intuïtie over wie ik ben, in elke situatie opnieuw. Het gaat mij erom dat ik steeds meer leer vertrouwen op de wijsheid van mijn lijf. Dat ik mijn voeten en mijn gut-feeling kan vertrouwen. Ik weet dat ik kan dansen, als er even geen ander antwoord meer is.

Gabrielle Roth formuleert het als volgt: “We’re constantly changing and any practice meant to serve our authenticity should reflect our fluid nature.” 

Voor mij is de dans zo’n beoefening. Als ik dans onthullen mijn bewegingen hoe ik ben met mezelf of met anderen. Tegelijkertijd ontdek ik door nieuwe bewegingen wie of wat ik nog meer kan zijn.  Dat ervaar ik als vrijheid en fluïditeit.

Dat kan het ook zijn voor jou, en eigenlijk is het niet zo ingewikkeld, dansen kunnen we bijna altijd en bijna overal. Het is maar hoeveel vrijheid je jezelf toestaat.

Graag lees ik jouw ervarigen en wat jij doet om je vrijheid meer te leven, je kan je reactie hieronder achterlaten.

In November starten Jup jansonius en ik een ccyclus van 3 weekenden om je eigen potentieel te vergroten d.m.v. dans.
“Dancelab: Unfolding your potential, a journey in 3 weekends” Wil je daar meer over weten, klik dan hier